Good nieuws van het front. Steve Mason van wijlen The Beta Band heeft de draad terug opgepikt. Black Gold heet het kleinood dat hij als King Biscuit Time op ons loslaat. Openers C I Am en Izzum mag u wat ons betreft skippen. De irritante rapper in C I Am en het hip hoplijntje in ‘Izzum’ lopen Mason teveel voor de voeten. Al kunnen we niet ontkennen dat ook hier de warme stem van Mason voor een onovertroffen luchtbellengevoel zorgt. Black Gold trapt echt goed af met Impossible Ride, een singersongwriterpareltje dat op gure regendagen de zon laat stralen. Heerlijk vinden we nummers als Rising Son, All Over You en de onvindbare cover; het origineel ligt voor het grijpen, maar we vinden het niet. Mason is nog steeds een vakman die wars van trends en hypes zijn eigen weg uitstippelt. Een hobbelig pad, bezaaid met rode rozen en gele tulpen. Voor altijd The Beta Band. Ook Lets Kill The Summer van The Singleman Affair wist ons met niets meer dan een stel mooie liedjes te overvallen, in te kapselen en te charmeren. In onze platenwinkel vonden we de werkvlijt van Daniel Schneider in het vakje Folkpop terug. Ietwat misleidend want Lets Kill Summer put evengoed inspiratie uit het werk van Tim Buckley en de jonge Neil Young. Schneider is niet alleen een uitstekend muzikant (let op de echo die over de plaat hangt en op het feit dat hij zowat alle instrumenten zelf inspeelde) maar ook een uitstekende verteller. Beide platen verschijnen op Poptones, een label dat wel erg goed aan de aftrap komt. Ik verlies de tijd uit het oog, luister nog eens naar de sitar in het openingsnummer Is Madras Morning Is. Twee uitstekende onderduikadressen voor dromers met ambitie.