De afgelopen tien jaren heeft het Antwerpse Spectre zich in alle integriteit, rust, maar niet stilte ontwikkeld tot leverancier van experimentele elektronica met een (post-)industriële grondlaag en daarmee positie weten innemen tussen min of meer vergelijkbare Europese kwaliteitslabels zoals Old Europe Café, Klanggalerie, Ant-Zen, Cold Spring of Steinklang. Een decennium meedraaien in een kleine scene: het is tegenwoordig al lang niet meer evident. Overleven kan alleen door voldoende zelfkritiek in te bouwen en niet alles blindelings te releasen. Het eeuwige verhaal van het afwegen van kwaliteit en kwantiteit dus. Helemaal in het begin lag de focus op vinyl en exuberante verpakkingen, maar terwijl heel wat undergroundlabels momenteel opnieuw overschakelen op vinyl, opteert labelman Tom Kloeck, vreemd genoeg, voor de omgekeerde weg. Ook dat getuigt van eigenzinnigheid natuurlijk. Om dat eerste decennium extra in de verf te zetten, kiest hij voor een weinig originele, ietwat magere, maar niettemin beproefde methode, namelijk een overzichtscompilatie met uitsluitend nieuwe nummers. Spectre Decade bevat er tien en met de aanwezigheid van Iszoloscope, Kraken, Ah Cama-Sotz, Antigen Shift, Loss, Empusae, Hybryds, This Morn Omina, Mimetci Fake en Hypnoskull zit het wat de kwaliteit en representativiteit betreft best wel snor. Alleen is compleet niet duidelijk waarom dit overzicht veel minder om het lijf heeft dan de in 2004 verschenen dubbelcd Angst. Eén van de meest opvallende debutanten op Angst was het mysterieuze Hysteresis. Veel meer dan dat het een Belgisch éénmansproject is, weten we niet. Measured Chaos klinkt niettemin heel volwassen. De basis is noisy industrial, maar daarboven, -tussen en -onder schemert een wirwar van stijlen en invloeden zoals acid, techno, breakbeats, ambient, bigbeat en drones. Zelfs gitaren worden niet geschuwd terwijl dat instrument notabene verketterd wordt in het milieu. Denk dus aan The Prodigy of The Chemical Brothers die met geweld gedwongen worden te spelen op een gigantisch industrialfestival. De achillespees van Measured Chaos is echter dat cd tussen wal en schip dreigt te vallen. Voor industrialpuristen is het ongetwijfeld te eclectisch, voor het progressieve clubpubliek zonder meer te ruw en te complex. De Amerikaan Daniel J. Fox Jr. maakte vorig jaar als Loss bijzonder veel indruk met zijn debuut I Kill Everything en op de luxueus vormgegeven vinylsingle doet hij dat nog eens tweemaal losjes over. Noise domineert de twee epische titeltracks waarbij uitwaaierende synths met veel grandeur gedrapeerd worden over voortjakkerende beats. Het maakt zelfs niet uit of dat nu op 331/3 of 45 toeren per minuut is. Twee nummers, vier versies, kortom.