Eenmansorkest King Automatic, schuilnaam voor de Fransman Jay die eerder furore maakte als drummer bij zowel Thundercrack als The Squares, gaat bij de opvolger van zijn al niet te versmaden debuut ‘Automatic Ray’ (eveneens op Voodoo Rhythm) nog een stapje verder in zijn queeste naar het perfecte trashy rock’n’rollnummer. Het Farfisa-orgeltje dat op het debuut nog maar sporadisch van zich liet horen, is deze keer prominent aanwezig. Het maakt deze opvolger iets minder rauw, iets melodieuzer ook maar daar hebben we niets op tegen. Alle nummers staan strak overeind en op wat achtergrondzang na doet Jay het ook dit keer helemaal op zijn eentje. Drummen, orgeltje rammen, zingen, harp!!!, gitaartje mishandelen, allemaal tegelijk natuurlijk. Je moet hem bezig gezien hebben om het te geloven. Allemaal in één take op de band gezet, wat had je verwacht van een act die onder de hoede van Beatman de wereld aan het veroveren is. Jay is een orkest op zichzelf die er moeiteloos garagekrakers als ‘Coffee And Speed’, ‘Miss Phenomenal’ en ‘She’s Fine She’s Mine’ doorjaagt, terwijl wij lustig meestampen met de muziek. Geen covers ook deze keer, alleen maar nummers die Jay zelf componeerde. Door toevoeging van wat surfinvloeden in de garageblues en het kermiswalsje ‘The Sinner’ zorgt King Automatic tevens voor wat afwisseling. Op ‘It’s A Girl Thing’ komt een zangeresje dat ons doet denken aan de stem van Miss Pussycat mee kwelen, de King helemaal opwaarderend tot het Europese antwoord op de even fantastische Quintron. King Automatic mag nog sujetten in zijn gedachten afslachten.