Net als 65daysofstatic komt The Miramar Disaster uit het Engelse industriestadje Sheffield. En net als hun stadsgenoten weten ze een aardig deuntje neer te zetten, maar weten ze nergens echt te overtuigen. Het kwintet liet zijn debuut produceren door Alan Smythe, die eerder werkte met Future Ex-Wife, The Long Blondes en 65daysofstatic. Het mooie artwork werd geleverd door Phlegm Comics, dat de claustrofobie van de atmosferische passages tussen het vele metalgeweld perfect weet te vatten. Op een aantal nummers klinkt The Miramar Disaster zoals het latere Prong, maar dan met een brulaap in plaats van een wereldzanger. De band probeert door veel afwisseling en het inbouwen van ruststukjes, zich te onderscheiden van het peloton en slaagt erin in zijn beste momenten te klinken als Mastodon ten tijde van Remission en Cult Of Luna. Een mooi voorbeeld hiervan is The Thinking Tree, de meest geslaagde track van het album. Het potentieel is er, de band lonkt naar leemtes in het genre waar vernieuwing mogelijk is, maar slaagt nog niet volledig in zijn opzet. Volgende keer waarschijnlijk wel, en dan zal Sheffield een klassieker op zijn palmares kunnen schrijven.