Soms een trio, soms een kwartet en opererend vanuit Londen maar eigenlijk een verzameling mensen die van overal komen, The Mighty Roars weten het zelf allemaal nog niet zo goed te omschrijven, laat staan dat wij dan weten waar we aan toe zijn. Laten we het houden op een zot wijf dat qua stem ergens tussen Gwen Stefani (No Doubt) en Lene Lovich in zit en tussen het haar omringende mannenvolk zeker haar vrouwtje kan staan. De band gooit behoorlijk wat Britpunk van eind jaren 1970 in de mix, wat hen een beetje vergelijkbaar maakt met YeahYeahYeahs maar dan met ballen en een schattig minirokje. Huppelpunk hadden we hier ook genoteerd, en dat woord omschrijft het gros van de nummers op dit debuut meer dan behoorlijk. Alleen Wish Everything, dat wel zeer schatplichtig aan The Kinks klinkt en de ballade Jude And Sienna Bag It Up wijken wat af van de rest van de plaat. We zijn meestal niet echt te vinden voor het soort Britse bandjes die altijd voor maar even de hype van de voormiddag zijn, maar The Mighty Roars geraken er zo ook wel. Het potentieel is er, de meezingfactor is hoog en de fun straalt ervan af. Ideaal voor de aankomende warme dagen.