Welkin, van Vlaamse bodem (Wondelgem) en actief sinds 1997, komt vijf jaar na het debuut Angel Inside met de opvolger die meteen met een indrukwekkende riff uit de startblokken schiet. Onze peuter begint meteen te headbangen van zodra hij die magistrale riff hoort. Akkoord, de peuter is misschien al van bij de geboorte miskweekt en is nu al een metalfreak, maar dan moet deze plaat van Welkin ook maar niet zo goed zijn. Het kwintet raast door negen nummers in een goed half uur en zet een potje hondsbrutale, meeslepende en vette death metal neer. De bas is fel naar voren gemixt, wat voor een aantal mensen een struikelblok kan zijn. Wij vinden dit echter een prima keuze die ervoor zorgt dat de nummers nog heftiger op ons overkomen. Svencho (Aborted, Leng TchE) komt een potje meebrullen op Chapters en al is Welkin nog niet van het niveau van Aborted, veel scheelt het niet. Dit is prima death metal in het straatje van Cannibal Corpse en Immolation en de band bewijst nog maar eens dat we in ons Vlaamse land een prima death metal scene hebben (www.welkin.be). Moker is al net zo Vlaams en ook hier vinden we Svencho terug. Voor deze plaat verzorgde de kerel namelijk het artwork, al is het niet zijn beste werk. Tot voor kort was Moker een kwartet, maar een extra gitarist kwam het kamp vervoegen en dat is aan het schijfje te horen. Drie van de vijf leden speelden voorheen bij het metalcoregezelschap Linchpin, maar waren een beetje op dat genre uitgekeken. Ze wilden het brutaler, sneller en vooral: meer metal. En slagen ze in hun opzet? Zeker. De split met hun maten van Outcast gaf al een voorsmaakje voor wat zou komen, en met dit debuut zetten ze een uitermate felle en snelle brok death metal neer. De hardcoreroots is nog nauwelijks te bespeuren, blastbeats overheersen en de afwisseling van gruntscreams en gewone grunt werkt prima. De plaat werd, zoals dit bij veel bands op Shiver het geval is, opgenomen in de CCR-studios van Kris Belaen die binnen de scene stilaan zijn stempel weet te drukken. Luister maar eens naar My World Decays, man o man, wat klinkt dit nummer heavy. Die drumsound alleen al is om de vingers af te likken. Jolle (Suhrim) en MIQe (In-Quest) komen een brulletje bijdragen op False Reality en maken van de track een uitschieter tussen de uitschieters. Alleen afsluiter Last Note vinden we wat minder, en dat is al heel wat binnen het overvolle death metal genre. Echt origineel is de band niet, maar dat zal ons worst wezen, de plaat klinkt als een klok en laat ons bijna veertig minuten volledig loos gaan (www.mokermetal.be).