Dat dit nieuwe album van Smegma net zo klinkt als bij de oprichting een jaar of dertig geleden, bewijst de vooruitstrevendheid van het Amerikaanse freenoise collectief destijds. Nog steeds volgen velen dit avant-gardistische freejazz recept van rammelen met alles wat binnen handbereik is gemixt met flarden van instrumentale uitspattingen. 33 1/3 heeft hetzelfde geluid en dezelfde insteek als pakweg het vijfentwintig jaar oude Pigs For Lepers. Een tijdloos spel van melige psychedelica, jazzy improvisatie, trashy percussie en samples en radiogeluiden die gek genoeg de aandacht nog steeds weet vast te houden. Gek genoeg, want de gelijkenis met ouder werk is groot. Het is vooral de kracht van het hoorspel dat de oren gekluisterd houden aan deze surrealistische fanfare. Of het nou pompeus begeleid wordt of er een tekenfilmisch kat- en muisspel klinkt, Smegma boeit. Ook al is dit zeker niet zon mijlpaal als het eerder genoemde Pigs For Lepers, Smegmas bestaansrecht blijft absoluut in tact.