Praxis, een supergroep samengesteld uit een onwaarschijnlijke combinatie topmuzikanten: Buckethead (ex-Guns ‘n Roses), Brain (Primus), Bernie Worrell en natuurlijk ook Bill Laswell – een nog meer invloedrijke bassist annex producer kan je je nauwelijks voorstellen. Ondanks de sterrenstatus die deze muzikanten genieten, valt hun jongste live-registratie behoorlijk tegen. Om te beginnen ontbreekt net door het live-element de anders zo geslaagde productie van Bill Laswell. Op zich zou daar nog mee te leven vallen, ware het niet dat de langspeler ook behoorlijk ongeconcentreerd overkomt. Openingsnummer ‘Vertebrae’ laat zich vlot verteren, doch reeds in het tweede nummer ‘Spun’ krijgt gitarist Buckethead zoveel vrij spel dat het geheel veeleer op een gitaarcursus lijkt dan de boeiende kruising tussen metal, funk en elektronica die we van Praxis gewoon zijn. Ook op de andere tracks worden de ellenlange gitaarsolo’s van Buckethead onvoldoende gecounterd door andere leden van de groep, wat leidt tot freaky gemasturbeer zonder einde. Het gaat van kwaad naar erger wanneer halverwege de plaat (in het nummer ‘Broken’) na een behoorlijk ongeïnspireerde drumsolo, de andere muzikanten het ritme niet opvangen en de flow in de overgang naar ‘Bent Light’ volledig in elkaar stuikt. Neen, met ‘Tennessee 2004’ leverde Praxis één grote teleurstelling af.