Van een label dat ook een cd heeft uitgebracht van The Thai Elephant Orchestra, waarop olifanten muziek improviseren op instrumenten die aan hen zijn aangepast, verwachten we natuurlijk niet-alledaagse klanken. De gebruikte instrumenten van het orkest dat sinds begin de jaren 1980 actief is als Mlumbo mogen dan niet zo vreemd zijn, de voortgebrachte muziekjes zijn het wel. Riedeltjes van culttelevisiereeksen vormen de basis voor een potje ongebreideld freewheelen. Exotica, lounge, dixieland, klassiek, jazz, pop en afrobeat lopen elkaar steevast voor de voeten in nummers waarin een tune van bijvoorbeeld The Addams Family wordt gekoppeld aan Jingle Bells of James Bond met Star Trek. Soms zijn de originele tunes gemakkelijk te herkennen, soms zitten ze wat meer verdoken. Maar vooral: dit is een eigenwijze en eigenzinnige manier om met televisie-erfgoed om te gaan. En vergis u niet: voornoemde genres komen voor binnen één en hetzelfde nummer. De tracks zijn bijna allemaal live opgenomen door het basissextet en toch lopen al die verschillende genres vlekkeloos in elkaar over. Eigenlijk is dit vooral een plaat die verrast, een glimlach op de smoel tovert, leuk wordt bevonden maar nadien nooit meer de kast uitkomt. Een band die leuk is voor op feestjes, waar de mensen slechts halvelings naar het optreden kijken, en verrast opkijken bij een leuk stukje en dan gewoon weer verder doen waar ze mee bezig waren. Of voor verstokte fans van Bonzo Dog Doo-Dah Band.