We zijn een koele minnaar van mixcompilaties. Vaak zijn deze veredelde visitekaartjes voor de groten der aarde niets meer dan een gemakkelijke cashinjectie. Herinner u hoe Erol Alkan, binnen zijn genre zowat de ultieme deejay, voor Bugged Out een zoutloze set met alle hitjes van het moment afleverde en vakkundig zijn keukengeheimen afschermde. Dat het ook anders kan bewijst Hot Chip. De groep maakt al enkele jaren furore met een stel degelijk gebrouwde elektronische popsongs die heimwee naar de goede kant van de jaren 1980 verraadt. Net om die reden werden hun songs, opgepoetst door een stel jonge elektrohonden, stuk voor stuk klassiekers op de dansvloer. Hun ‘Dj Kicks’ is een verademing, omdat Hot Chip zich niet profileert als een stel deejays die vaart in hun set moet houden, maar veeleer als een stel muziekliefhebbers die hun bronnen prijsgeven. Opener Nitemoves van Grovesnor is een onvervalste parel, een beetje cheezy, een flitsende productie – de rode draad door deze compilatie – en een sound die net als het eigen exclusieve My Piano geurt naar het jaar 1988. Naast de vroege elektrodanspop van Lanark en New Order, heerlijk hoe het nummer plots voortbouwt op Short Road van Wax Stag en een ultrakorte passage van This Heat, is er ook de verrassende aanwezigheid van enkele hip hopplaten (Positive K en Young Leek). Dat diversiteit troef is en productie voor alles gaat, bewijst men ook door de keuze van Gabriel Ananda, Audion en Dominik Eulberg, drie microhouseproducers die net door hun uitgekiende productie tot de wereldtop behoren. Hot Chip bewijst vooral dat mixcompilaties best interessant kunnen zijn als ze door muzikanten zijn samengesteld die met veel liefde een persoonlijke selectie uit hun platenkast weten te puren. Het is dan ook geen toeval dat deze nieuwste ‘Dj Kicks’ samen met de vroegere passage van Erland Øye en Four Tet één van de boeiendste uit de serie is.