De naam Jefrey Leighton Brown geniet misschien nog geen alomtegenwoordige bekendheid, doch de Amerikaanse muzikant is wel degelijk een oude bekende. Samen met enkele kompanen stond hij een heel aantal jaren geleden aan de wieg van de experimentele rockband Jackie-O-Motherfucker. Op Change Has Got To Come! verstevigt de tegenwoordig uit Portland opererende artiest evenwel zijn multi-instrumentale ambities en speelt hij niet enkel saxofoon, maar ook gitaar en vibrafoon. Net zoals zijn andere projecten maakt Brown zijn solomuziek tot een eclectische smeltkroes van de meest uiteenlopende invloeden. Qua totaalgeluid leunt deze plaat vrij dicht aan bij de experimenteel-jazzy scene uit Chicago (John McEntire, Rob Mazurek en anderen) het gebruik van de vibrafoon is hier zeker debet aan. Toch weet Brown een moderne en frisse draai te geven aan de muziek van zijn inspirators. Zijn eigen trage saxofoonlijnen doen denken aan de typische klank van de Ethiopische jazz uit de jaren 1970; ook het concept van de breed uitgesponnen sessies ligt volledig in de lijn van lekker ouderwetse Afrojazz. De nummers worden bovendien smaakvol gekruid met allerlei speciale invloeden (sitarklanken op Devotion, ongegeneerde klassiek-Spaanse klanken op October) zonder dat het geheel afglijdt tot een rariteitenkabinet. Tel daarbij de boeiende musicerende rockgroep die alles ondersteunt, en je hebt een bijzonder hecht gemusiceerde langspeler. Vakmanschap.