Op Tessuti, zijn derde cd voor ReR Megacorp, speelt de Sardijnse gitaarspeler Paolo Angeli geen stukken van zichzelf, maar legt hij zich toe op het uitvoeren van composities van twee door hem bewonderde componisten: Fred Frith en Björk. Grotere tegenstelling dan die tussen de Britse gitarist en componist van ongewoon eclectische muziek voor film, dans en theater Fred Frith en die van de Ijslandse zangeres Björk lijkt nauwelijks mogelijk.
Gewone vertolkingen zijn het ook net. Angeli speelt de stukken op zijn Sardijnse gitaar, niet alleen een oversized snaarinstrument, maar ook één door middel van allerhande hulpstukken aan deze tijd aangepast instrument. Je zou het bij beluistering ook niet zeggen, maar als ik de aan de pers verstrekte informatie mag geloven speelt Angeli alles realtime. Dus: geen gemakkelijke overdubs, maar lastige live uit te voeren grepen om alles zo goed mogelijk te spelen. Wat er uiteindelijk klinkt, is imposant. Natuurlijk bieden de composities prachtige uitgangspunten voor formidabele uitvoeringen, waarin Angeli ziel en zaligheid kan leggen. Wat Tessuti echter vooral zo bijzonder maakt, is de wijze waarop Angeli zich het materiaal niet alleen eigen maakt, maar daadwerkelijk toeëigent. De kenner herkent in sommige melodielijnen de oorspronkelijke stukken van Frith en Björk, wie hier niet héél goed in thuis is, wordt overdonderd door de kracht en integriteit van Angelis spel. Een groter compliment aan Frith en Björk had de Sardijn niet kunnen geven.