Eerst was er Sleep, en toen niet meer, maar dan was er wel opeens High On Fire (Matt Pike) en Om (de ritmesectie), die samen alle Sleep-leden omvatten. Waar High On Fire de heavy rocktoer is opgegaan en binnen die kringen hoge ogen gooit (ook bij ondergetekende, ze liggen voor het ogenblik wel onder de zetel) kiest Om een andere, maar zeker niet minder interessante weg. Na twee albums op hun eigen Holy Mountain-label was het tijd om te verkassen naar het invloedrijke Southern Lord, wat zeker nieuwe deuren zal openen voor het duo Chris Hakius en Al Cisneros. Basgitaar en drums zijn ook nu weer de essentie van het geluid, aangevuld met bezwerende zang. Opener en titelnummer Pilgrimage is daar een perfect voorbeeld van: heel ingetogen, hypnotiserend als een in een klooster gezongen mantra, tien minuten van pure trance. Op Unitive Knowledge Of The Godhead komt het heavy verleden weer bovendrijven. Pure sludge annex stoner is dit, een eerbetoon aan het logge minimalisme van Earth. Bhimas Theme komt traag op gang maar is van bij aanvang loodzwaar, en als na tien minuten de bas pertinent gaat grommen door de vele mishandeling en de drums mokerslagen te verduren krijgen, worden we door Om ronduit murw gebeukt. De cd sluit in schoonheid af met een korte reprise van het titelnummer, en maakt de cirkel weer rond. Epische nummers, ingeblikt door Steve Albini, maken van Pilgrimage een niet te versmaden klassieker en deze cd verklaart nog maar eens waarom David Tibet (Current 93) idolaat is van deze band. Voor één keer kunnen we de man alleen maar gelijk geven: Om maakt van drones pure schoonheid.