Met een frontman die de kost verdient als sciencefictionillustrator, en een spaced-out sound die een liefde voor kraut koppelt aan elektronische experimenteerdrift, is dit trio de ideale Beta-Lactam Ring Recordsgroep. Een batterij vintage synthesizers legt de fundamenten voor gevarieerde spacerock, die een brug slaat tussen de meest ingetogen experimenten van Pink Floyd en de surrealistische soundscapes vol stemvervormingen van Nurse With Wound. Titels als Beyond Belief (The Wishful Thoughts Of A Pain Free God) of Nod If You Were The Last Man Alive laten vermoeden dat de heren geestesverruimende substanties gebruikt hebben in een kerkje op een heuvel. Het kan ons allang niet meer schelen waar The Legendary Pink Dots stoppen en Edward Ka-Spel begint. Laat ons er maar van uitgaan dat hij om economische redenen meerdere vlaggenschepen gebruikt om zijn immense output te kanaliseren. De nieuwe cd heet Dream Logik Part One; en dit keer lijkt de solonaam wel op zijn plaats omdat de hoesnotas suggereren dat Ka-Spel alles in zijn eentje gemaakt heeft. Verknipte stemmetjes als introductie beantwoorden aan onze verwachtingen, maar dan zet de Onheilsprofeet ons even op het verkeerde been met hiphopritmes en een spreekzang met een lichte neiging tot rap. Gelukkig is dit een kortstondige zijsprong en mogen we nadien genieten van experimenten met synthesizers en orgels. Het geschifte sluitstuk van dit album is een twaalf minuten durende collage Revolution 834. In dit bevreemdende droomlandschap wentelt Ka-Spel zich in een poel van samples, gestolen geluiden, bizarre verhaaltjes en een zenuwslopende herhaling van 8-3-4. We worden genadeloos heen en weer geslingerd tussen The Beatles (Revolution 9), Alice In Wonderland en de nachtmerriemeditaties van Current 93 (In Menstrual Night), om uiteindelijk met een luide gil weer wakker the schieten.