Live is een rekbaar begrip voor knoppendraaiers. In theorie zijn ze in staat om avond aan avond exact dezelfde set af te draaien. Daarom is de concertregistratie van Daft Punk pakkend getiteld Alive, want dat is wat de toeschouwers voelden tijdens het optreden. Het zijn van die schaarse momenten in het bestaan van een muziekliefhebber, die momenten dat je tot in de vezels van je botten voelt dat je leeft. Thomas Bangalter en Guy-Manuel de Homem-Christo brachten de afgelopen jaren dat gevoel over bij hun toeschouwers, op Pukkelpop in 2006 en in Amsterdam in 2007. Die sensatie van het lichtbombardement en de voortdurende extase van het publiek is onmogelijk op een schijfje te vatten. En dan nog is de liveregistratie van het concert in Stadion Bercy een kunstwerk op zichzelf. De aaneenschakeling van danskrakers bewijst hoe Daft Punk geruisloos een dancelegende is geworden. Hoe Crescendolls overloopt in Television Rules The Nation, hoe hits als Around The World en One More Time relatief kort worden gebruikt: het bewijst alleen maar dat voor Daft Punk de beste show geldt. Daar zijn hits, egos en zuinig energiegebruik ondergeschikt aan. Human after all, maar als er een duo is dat de menselijke grenzen lijkt te kunnen overschrijden dan is het Daft Punk.