Pre is de eerste Europese band ooit die wordt getekend door het Skin Graftlabel, en dat is voor dit kwintet eigenlijk al een kwaliteitskeurmerk op zich. Uit Londen komen ze, en hun debuutsingle ‘Treasure Trails’ leverde meteen de aanzet voor een aantal gedeelde singles met meer of minder gelijkgestemde bands als Aids Wolf, Dmonstrations, Bardo Pond en Comanechi. ‘Epic Fist’ is hun langspeeldebuut, maar verwacht geen plaat van een uur. Een klein half uur zal ook wel volstaan; langer houdt de band zelf deze uitputtingsslag niet vol. En waarom dan wel niet? Simpel, Pre is het Europese antwoord op Melt-Banana. Akkoord, dezelfde impact heeft deze band natuurlijk niet, maar Melt-Banana is dan ook niet te overtreffen. Toch komt het kwintet dicht in de buurt. Exceedingly Good Keex maanjankt prima tussen en op de chaotische nowave-structuren, de bas ronkt, onze hersencellen vliegen alle kanten op. Soms klinkt Pre als een vroege incarnatie van Blonde Redhead om even later resoluut de nowavekaart te trekken, waarbij vooral dient gedacht te worden aan de exploten van Mars en Teenage Jesus & The Jerks. De meeste nummers hebben een tijdsduur van rond de minuut, maar een aantal ervan duren ook iets langer, waardoor ze een stuk repetitiever aandoen. Dat verhoogt alleen maar de kracht van de tracks. Pre vat de carrière van grote voorbeeld Melt-Banana op één schijfje: korte explosieve nummers en iets langere, meer uitgewerkte nummers. Nu nog een scheutje van die schattige Jappenhumor (stijl Yasuko Onuki) erbij en ze zijn er helemaal.