Het verhaal van Hot Chip bewijst hoe vijf onopvallende Britse universiteitstudenten er schijnbaar moeiteloos in slaagden om het te schoppen tot een van de hipste bands van deze planeet. De remixen van Erol Alkan, DFA en Soulwax zijn niet eens essentieel voor de steile opgang die Hot Chip momenteel maakt. Hun debuut Coming On Strong hebben we straal genegeerd, de opvolger The Warning sloten we in onze armen en hebben we nooit meer gelost. Hun slordige maar charmant in elkaar gehaakte bijdrage voor de serie DJ Kicks is een überclassic in onze koptelefoon. Om de cirkel rond te maken, klasseren we hun nieuwe Made In The Dark nu al in het vakje Essentieel. Met onuitwisbare inkt hebben we de stempel Tijdloos op de digitale streep muziek gedrukt. Toegegeven, je moet een kind van de jaren 1980 zijn om Hot Chip naar waarde te kunnen schatten: speelse pianoriedeltjes, glimmende synthesizers, cleane, opgeblonken klanken en een blinde adoratie voor het beste van New Order. Maar er is meer dat de groep zo uniek maakt, degelijke songs bijvoorbeeld. Ook de nieuwe ‘Made In The Dark kan bogen op een stel stevige songs. De verslavende single Ready For The Floor, the larger than life glitterbal Shake A Fist, het sublieme Out At The Pictures en het intieme rustpunt Whistle For Well zijn allen uitstekende voorbeelden. Net als het naïeve kinderliedje Wrestlers dat op het eerste gehoor een verwaarloosbaar tussendoortje lijkt, maar na zeven luisterbeurten als een aspirine blijft bruisen. Net dat is misschien het recept van Hot Chip. De beste popplaat van het moment moet het hebben van een uitgekiende productie die slinks knipoogt naar garage, dubstep en reggae. Wat we ook charmant vinden aan Hot Chip zijn de ijle zanglijnen en de glanzende samenzang.