Don Juan Matus uit Peru is vernoemd naar een personage uit de boeken van Carlos Castaneda. De Indiaanse guru waarover sprake introduceerde Castaneda in het sjamanisme en leerde hem om te gaan met natuurlijke hallucinogenen. Een prima naam voor een band die alle geledingen van de psychedelische muziek verkent. Doomy stampers, akoestische intermezzos en aan drones verwante stukken wisselen elkaar af. Zeker in het eerste nummer Circulo de Sueños, opgedeeld in vijf stukken, komt deze diversiteit goed aan bod. Het is net alsof de band zelf lessen aan het nemen is bij de Indiaan uit Castanedas boeken, met een hypnotiserend en geestverruimend effect tot gevolg. Matorral, de track die erop volgt, bevat samples van wolven en belletjes en dient voornamelijk als afscheidingsmuur tussen de eerste cyclus en de erna volgende nummers. Die switchen voortdurend tussen akoestische nummers en hardrock, maar jammer genoeg dan wel van het belegen soort. En dat vinden we eigenlijk ook gelden voor deze ganse plaat. De bedoelingen zijn goed, een peloton aan gastmuzikanten draagt een steentje bij, maar het dendert maar verder, zonder ook maar even te beklijven. Ook na herhaalde keren luisteren doet deze cd ons weinig. We raden de band dan ook aan om nog wat bijlessen te nemen alvorens een opvolger in te blikken.