Uit Keulen komt niet alleen maar house en elektronica, dat bewijst het duo The Juke Joint Pimps dat ons vergast op twaalf krakers die boogie met blues verenigen. T-Man en Mighty Mike speelden voorheen in de rivaliserende bands The Silvertones en Little Roger & The Houserockers, waarin ze Memphis en Chicago Blues speelden. Ze begonnen samen te musiceren in 2004 en hadden in die tijd nog een derde kompaan die de staande bas mishandelde. Die zijn ze doorheen de jaren kwijt gespeeld, net als de bas. Staande drums, gitaar, harmonica en zang, meer heeft het duo niet nodig om erin te vliegen. Uniek aan hun sound is dat ze net zo goed bluespuristen als garage- en punkfanataci weten te overtuigen. Hun muzikale vakmanschap in combinatie met een wilde, luide en ruwe show zijn daar de hoekstenen van. Drie nummers van deze plaat zijn afkomstig van hun allereerste demo uit 2005, de rest werd in 2007 op de band geslingerd, in uitermate primitieve omstandigheden. Een éénspoorsrecorder volstond om hun ruwe livesound op te nemen, wat de nummers eigenlijk des te meer kracht verleent. Geen technologie of overdubs, gewoon pure bluesboogie zoals die hoort te klinken. Het is net alsof we terug in de tijd worden gekatapulteerd, toen wit en zwart samen aan het dansen gingen op jukejointmuziek. Zalig. Mama Rosin kan ons met zijn debuut heel wat minder bekoren. Het trio komt uit Genève, Zwitserland en speelt een mengeling van cajun en zydeco met gebruik van traditionele instrumenten als de fiddle, banjo en triangel naast gitaar en drums. Ze inspireren zich voor zowat de helft van de tracks op nummers van onder meer Joe Falcon en Adam Hebert en gaan voor hun eigen songs in diezelfde traditie verder. De dertien nummers raken ons echter totaal niet, glijden van ons af als mislukte kermismuziekjes of als niet te volgen walsjes waar we niets aan vinden. Het gebeurt ons zelden met de releases van dit label, maar deze release is niet aan ons besteed.