We worden wel vaker geconfronteerd met mensen die op zoek zijn naar de geest in de machine. Coen Oscar Polack (Living Ornaments) tapt paranormale en machineklanken van de verwarmingsinstallatie van een museum voor moderne kunst (De Vleeshal, Haarlem). Het resultaat is industriële muziek in de ware zin van het woord. Het titelnummer drijft op een levende dreun, die ondanks zijn kilheid toch enkele organische trekjes prijsgeeft. Voor de vijf andere tracks gaat Polack aan de slag met gitaar, saxofoon en cimbalen. De zwaar gefilterde electro-akoestische muziek wordt opgedragen aan de Groten der Aarde: Joni Mitchell, Alice Coltrane en (Bekkende Nederlander) Han Bennink. Op een enkele keer na, is het bronnenmateriaal nauwelijks herkenbaar, en wat overblijft, is een kunstzinnig samenspel van metaalvibraties, dat zeker in de smaak zal vallen bij liefhebbers van Organum of Jonathan Coleclough.