Misha Alperin is een van de muzikanten die heeft geprofiteerd van het ineenstorten van het ijzeren gordijn. De uit de Oekraïne afkomstige, klassiek geschoolde, pianist maakte grote indruk in het Westen met zijn merkwaardige, veelal van melancholie doordrenkte, Oost-Europese improjazz die hij maakte voor het Duitse ECM-label. Na 1998 brak hij met ECM om daar nu terug te keren met Her First dance.
Het verschil met de platen die hij eerder voor ECM maakte, is gigantisch. Hoewel hij onder meer samenspeelt met zijn vroegere partners Arkady Shilkloper (onovertroffen als vanouds op fluegelhorn) en de Duitse celliste Anja Lechner, heeft de muzikale aanpak op Het First Dance meer te maken met de hedendaage klassieke scene dan met de improjazz die hij eerder maakte. Dat heeft bovenal van doen met de composities die Alperin voor dit album schreef, die vooral melodieus getint zijn en nog altijd de melancholie van de Oekraïnse steppen laten doorklinken.
Hoogtepunt is voor mij het gezamenlijk gecomponeerde/geïmproviseerde triostuk Tiflis, waarin de cello van Lechner vooral percussief wordt ingezet. Het laatste woord op deze cd is weer aan Alperin in het fraai ingetogen solowerk Via Dolorosa.