‘Shh Camille’ zou een goede soundtrack zijn voor een of andere obscure Koreaanse horrorfilm. Een sinistere soundtrack die beangstigt zonder aggressief te zijn, perfect voor een extra portie onderhuidse spanning. Nos Phillipé bestaat uit Jonathan Webb and Robert Hopps, twee gasten met een goed oor voor sferische ambient, vaak gecombineerd met een improviserende houding. Dat is an sich al een combinatie die je niet vaak tegenkomt, ambient en improv, en hoe Webb en Hopps het aan hebben gepakt op Shh Camille is bewonderenswaardig. De drieëntwintig minuten die Shh Camille duurt zijn zorgvuldig opgebouwd. Startend met vage elektronische mist die langzaam aan intensiteit wint en steeds meer naar de voorgrond schuift. Veldopnamen vormen de basis, maar zo bewerkt dat het bronmateriaal onherkenbaar is en in de vorm van dichte drones uit je luidsprekers ontsnapt. Deathprod is een naaste buur, maar in tegenstelling tot die Noorse ambientmeester komt Nos Phillipé minder machinaal en minder kil voor de dag. Een kort maar krachtig statement van een talentvol duo.