Vier jaar heeft Erik Levander over zijn tweede cd gedaan, zij het niet geheel vrijwillig. De harddisk waarop de Zweedse muzikant werkte aan zijn composities crashte. Levander en het label Rumraket (van de mannen van Efterklang) startten een fonds, om met gedoneerd geld de data te laten redden. Zelfs een geavanceerd lab bleek er niet in te slagen, zodat Levander opnieuw begon. De donateurs – die alle op de cd-hoes genoemd worden – kunnen tevreden zijn: hij heeft zich er niet makkelijk vanaf gemaakt en ‘Kondens’ is een cd om te koesteren. Levander bespeelt een flink arsenaal aan instrumenten: naast computer en elektronica, gebruikt hij gitaren, een klarinet, oud, harmonium, vibrafoon, piano en percussie-instrumenten. Verder gebruikt hij geluidsbronnen als radio, zaag en taperecorder. Die uiteenlopende analoog en digitaal gecreëerde klanken vloeien echter samen als een organisch geheel. En het gevarieerde geluidslandschap dat hij ermee opbouwt, is al evenzeer een consistent geheel. De negen tracks van ‘Kondens’ laten ambient, minimale melodieën, glitchy kraakgeluiden, flarden field recordings en een soort – het blijkt te kunnen – ingetogen noise horen. Soms, zoals in het nummer ‘Oskärpa’, doorloop je in een enkele track een groot deel van het register. Ondanks de aanwezige melodietjes gaat de cd nooit zingen of swingen, maar is het toch vooral sfeer. Die verbindt alle stukken, hoe uiteenlopend ook, en laat zich misschien het best omschrijven als melancholie. Een wondermooie plaat.