Ergens halfweg de jaren 1990 was Spanners van Black Dog de release die niet alleen de carrière van het Warplabel mee in stroomversnelling bracht, ze was ook de plaat die de leefwereld van uw dienaar ontwrichtte en resoluut voor de elektronica deed kiezen. Dertien (!) jaar na verschijningsdatum is ze nog steeds een mijlpaal voor het genre. Niet veel later dreven muzikale meningsverschillen het trio uit elkaar. Andy Turner en Ed Handley gingen verder als Plaid, terwijl Ken Downie met Music For Adverts & Short Films nog een vervolg aan Spanners breide, maar vooral bewees dat de erfenis en de creativiteit bij zijn vroegere kompanen lag. Na een middelmatige Peel Sessions verliet hij het Warplabel om onderdak te vinden bij het Schotse Soma. Hooggespannen waren onze verwachtingen dan ook niet toen we Radio Scarecrow in de cdspeler duwden. De beperkte hype die de plaat voorafgegaan -technoproducer Surgeon nam de single Flood v3.9 onder handen- was ons wat ontgaan en lijkt ons ook minder relevant. We waren dan ook aangenaam verrast dat Downie, samen met de broers Martin en Richard Dust met Radio Scarecrow de draad weer oppikt. Toegegeven, een klepper of een grote vernieuwer is Radio Scarecrow niet geworden, daarvoor is het geluid te veel gebaseerd op de elektronicaplaten van midden jaren 1990. Train By The Autobahn (part1) klinkt als goede Autechre uit 1996. Maar voor goed plaatwerk van Autechre (ook uit 1996) hebben we wel een vinger veil. Downie slaagt er vooral in om een sfeervolle plaat en een goed verhaal neer zetten. Helemaal terug is hij echter niet, daarvoor is het genre waarin hij grossiert voorbijgestreefd, maar we houden het toch op een laat, maar niet te laat eerherstel.