Uit Liverpool komen ze, de heren van dit Clinic. Ze zijn inmiddels aan hun vijfde album toe, en net als met hun vorige platen weten we niet goed wat we met deze band aan moeten. Elf nummers hebben ze deze keer bij elkaar gesprokkeld, en daar hebben ze precies drieëndertig minuten voor nodig. Op zoek naar het perfecte met psychedelica doorspekte popliedje lijkt de missie van Clinic. Net als op voorgaande albums gaan de liedjes alle kanten tegelijk op. Akoestische stukjes, spielerei met cutups, maffe geluiden, acidrock, heel melodieuze popmuziek en dat allemaal in hetzelfde liedje. Het maakt er de band eerder onnavolgbaar op waardoor we, net als met hun vorige platen, maar geen grip kunnen krijgen op hun liedjes. We vinden ze eigenlijk niet goed, ook niet slecht, maar komen ook niet tot een duidelijke mening omdat we steeds de indruk hebben dat we ergens de clou missen. Do It! is een zomerplaatje, maar dan een Belgische zomer waarbij we ook nooit weten waar we aan toe zijn. Clinic zet ons gewoon telkens weer op het verkeerde been, en dat feit alleen al siert deze band, want weinigen weten dat te bereiken.