Trent Reznor zou het een beetje gehad hebben met major platenlabels. Waar hebben we dat nog gehoord? Vandaar dat hij The Null Corporation in het leven heeft geroepen om ongestoord en volgens zijn eigen (impulsieve) ritme en noodzaak muziek uit te brengen. Om zijn miljoenenpubliek alvast te bedanken voor hun jarenlang trouw en devotie zal het volgende, eerstdaags te verschijnen reguliere album, The Slip, bovendien gratis te downloaden zijn van zijn officiële website. Nadien volgt dan een normale release. Reznor is blijkbaar in een ongekende productieve bui, want de vorige cd (Year Zero) is nog geen jaar oud. Dat is bijzonder snel wetende dat er bijvoorbeeld meer dan vijf zaten tussen The Fragile (1999) en With Teeth. In het verleden volgde op elk album een remixaddendum. Ghosts I-IV valt niet onder die categorie en moet worden gezien als het zelfstandige slotstuk van verscheidene improvisatiesessies. Reznor verzamelde met het oog op vijf geplande composities een aantal gastmuzikanten om zich heen, waarvan gitarist Adrian Belew (King Crimson) en drummer Brian Viglione (The Dresden Dolls) het meest tot de verbeelding spreken. Vijf composities werden er uiteindelijk 36 en Ghosts I-IV een flinke dubbelcd. Reznor houdt ditmaal zijn mond en het resultaat is een volstrekt vrijblijvend amalgaam van instrumentale, contemplatieve miniatuurtjes
waarbij een prominente rol is weggelegd voor piano. Met wat goede wil en fantasie kan dit zelfs Nine Inch Nails’ eigenste muzakplaat worden genoemd. En dat is beschamend voor een band die ooit mijlpalen als ‘Pretty Hate Machine’ of ‘The Downward Spiral’ produceerde. Ghosts I-IV is dus niet de nieuwe Nine Inch Nails en bijgevolg uitsluitend tussentijds voer voor de idolate fans. Wij hebben de band, tot bewijs van het tegendeel, definitief afgeschreven.