Na omzwervingen op Mego en Staalplaat heeft Coh (spreek uit als Zog) voorgoed onderdak gevonden bij Raster-Noton. Terecht, want de Rus past perfect binnen de labelcatalogus. Coh verwierf een stevige fanbasis met zijn minimale, repetitieve, vaak ietwat ranzige technosound. Op zijn vorige plaat Strings gooide hij het echter over een andere boeg en vertrok vanuit enkele snaarinstrumenten wat een boeiende plaat opleverde. Voor Coh Plays Cosey sloeg hij de handen in elkaar met Cosey Fanni Tutti (lid van Throbbing Gristle). Uit de correspondentie van Coh en Cosey werden een aantal teksten gepuurd. Cosey sprak ze in, Coh bewerkte vervolgens haar stem. De lijst van mensen die zich eerder al aan een dergelijke oefening waagden is lang. Spontaan denken we aan de Nederlandse stemmenkunstenaar Jaap Blonk, Iris Garrelfs (op Bip-Hop) en ook aan Björk. Stuk voor stuk mensen die op een inventieve manier met hun stem omgingen en mooi werk afleverden. ‘Coh Plays Cosey’ levert een aantal sterke momenten op – alleen al het feit dat Coh buiten haar stem geen enkel ander instrument gebruikte is op zich verbluffend – maar kan de hoge verwachtingen niet volledig inlossen. Vooral de eerste nummers zijn erg sterk opgebouwd, in het midden zakt de plaat onverbiddelijk onderuit om op het einde zich wat schoorvoetend te hernemen. Een miskleun is Coh Plays Cosey niet, maar echt indruk maken, doet ze evenmin.