Wat doe je als je last hebt van een dubbele persoonlijkheid? Als je muzikant bent, kan je zoals Will Johnson opteren om in twee bands te spelen. Eerst richt je de ietwat groezelige indiegroep Centro-Matic op. Daar breng je dan een paar platen mee uit. Dan merk je dat je meer en meer introverte, intieme songs begint te schrijven die je niet meer kwijt kan in je eerste band. Dan richt je een nieuwe band op die je South San Gabriel doopt. Om de verwarring dan compleet te maken, spelen alle leden van je eerste groep ook in je tweede groep. En dan maak je het nog ingewikkelder. Je brengt van elk je twee groepen tegelijkertijd één album uit die je samen als dubbelalbum verkoopt. Bent u nog mee? Nu goed, we keken na het magistrale The Carlton Chronicles eerst en vooral uit naar het nieuwe album van South San Gabriel. De introverte songs doorweven met zachte elektronica en kleine stoorzenders zorgden ervoor dat dat in 2005 een van onze favoriete albums was. Dit deel van dubbelaar Dual Hawks zal het echter niet tot onze lijst van 2008 schoppen. Daarvoor kan het ons onvoldoende raken. Ligt het aan ons of zijn de songs van mindere kwaliteit? Het deel van Centro-Matic biedt echter weinig soelaas. Hier worden de elektrische gitaren omgord en mag er gerockt worden. Rocken zoals ze dat in Texas kunnen. Lekker achterovergeleund, de distortion op en rocken maar. Ook dit deel van de dubbelaar leidt aan te veel schoonheidsfouten om te beklijven. Ontgoocheld blijven we achter. Will Johnson wilde met zijn beide bands een tour de force realiseren. Een goed idee dat echter bleef steken in die poel waar nog vele goede ideeën in zijn blijven steken.