De dubbelcd Precious Images biedt een selectie uit een decennium muziek van Banabila. Zijn instrumentale muziek met elektronica en akoestische instrumenten wordt vaak filmisch genoemd en dat onderschrijf ik, maar niet in positieve zin. De composities vragen om beelden die ze mogen begeleiden, maar niet zullen overstemmen. De stukken zijn ambachtelijk gecomponeerd. Een of meerdere ritmes, een melodielijn, een geluidje hier en een sfeervol klankje daar. Niet storend, niet onaangenaam, maar zelden pakkend. Dat geldt vooral voor het oudere werk, te vinden op de eerste cd van Precious Images. Onevenredig ruim is daarbij zijn eerste VoizNoiz-project vertegenwoordigd: misschien wel het oudste, maar zeker niet het beste werk. Meeslepender was VoizNoiz 3, dat hij maakte met de fantastische trompettist Eric Vloeimans. Overigens lijkt Banabila sowieso vooral te overtuigen als hij met grote namen samenspeelt, zoals met Sandhya Sanjana of Ali Bahia El Idrissi. De tweede cd, met vooral nieuwer werk dat is geschreven voor videos en theatervoorstellingen, klinkt aanvankelijk niet veel anders. Migrations, met zijn favoriete oriëntaalse invloeden, heeft echter een prettige swing en met Wasp doet Banabila zelfs een dance-uitstapje. Al nadert hij er binnen de elektronica geen grenzen mee, laat staan dat hij ze verlegt, het heeft meer pit en andere klanken. Cd twee eindigt zelfs met twee fraaie, abstracte soundscapes. Voor deze dubbelaar is dat echter wel wat laat.