Net als veel andere onafhankelijke labels heeft Voodoo Rhythm moeite om het hoofd boven water te houden. Het zou zeer jammer zijn als het label van Beatman ten onder zou gaan aan de onwetendheid van de muziekliefhebber of de snoodaards die zelfs deze obscure platen kosteloos van het net halen. Majors mogen wat ons betreft onmiddellijk verzuipen, maar die kleine labels dienen we ten allen prijze te steunen. We kunnen helaas niet meer doen dan de releases van dit fijne, in slechte smaak grossierende Zwitserse label een beetje aandacht geven. En u, lezer, erop wijzen dat deze plaatjes echt wel de aanschaf waard zijn. Neem nu deze Pirate Love, een punkrockbandje uit Oslo, Noorwegen. Space Punk noemen ze het zelf, en dat doen ze omdat ze proberen de psychedelische kantjes van bandjes uit de jaren 1960 als The Seeds te vermengen met de rauwe energie van de nihilistische punkrock van eind de jaren 1970. En dat doet de band met verve. Hun voorafgaande eptje Death Surf Negro Spirituals uit 2007 op Kong Tiki Records uit Oslo klonk al veelbelovend, dit debuut, dat Voodoo Rhythm in licentie heeft genomen van Kong Tiki, voldoet aan alle verwachtingen. Dit is veertig minuten punkrock zoals die in de eenentwintigste eeuw hoort te klinken. Aanstekelijk en rauw tegelijk, de invloeden van Fuzztones en Cynics, wiens Michael Kastelic een grote fan is van Pirate Love, verwerkend en er een eigen smoel aan gevend. Het sextet moet niets weten van stadionpunkrock van het slag Gluecifer, maar verkiest een donkere stripteasebar om lekker eigenwijs tekeer te gaan. Oslo staat weer op de rock-n-rollkaart. Eindelijk.