Undertow heeft zich gespecialiseerd in het uitbrengen van platen van Australische bands die het motto rock hoog in het vaandel voeren. Dat daar behoorlijk wat diversiteit mogelijk is, bewijzen deze twee releases. Down River is een band die eerder de heavy kant van het muzikale spectrum opzoekt, helemaal richting de voorvaders van Black Sabbath. Net als op hun titelloze debuut uit 2006 rocken ze er behoorlijk op los en steken de oersound weliswaar in een hedendaagser metaljasje maar origineel klinkt de band nergens. Down River bestaat gewoon uit vier mannen met baarden die willen zuipen en vrouwen ambeteren en daarvoor het spelen van beukende hardrock als beproefd succesvol recept hanteren. Bluesy invloeden vermengd met flarden NWOBHM. Down River sleurt ons mee terug naar onze tienertijd, toen ondertussen bejaarde bands als Iron Maiden en Judas Priest aan de weg begonnen te timmeren. The Blacklist is net als Down River toe aan zijn tweede plaat. De band, die eraan begon in 2001, bestaat uit ex-leden van ondermeer The Spoilers en The Sexbombs. Ze vermengen punkrock met vuige harde rock in de stijl van Motörhead en voegen er ook nog een snuifje Venom aan toe. Het resultaat is een stevig potje doordreunende heavy rock waar zowel thrash- als metalliefhebbers veel plezier aan kunnen beleven. Punkrockers zullen zich echter ver van deze band weghouden. De met veel spikes uitgedoste leden en de schorre schreeuwstem van de zanger van dienst zijn namelijk zaken waar een punkrocker niet veel van moet hebben. The Blacklist doet door zijn muziek en vooral de poseurshouding wat denken aan ons eigen El Guapo Stuntteam. Foute hardrock dus, die bij momenten toch heel lekker klinkt. Beide platen zijn het best te consumeren met een bak Aldi-pils in de buurt. Kwestie van in de juiste sfeer te komen.