De Belgische groep met misschien wel de mooiste naam ooit was Reiziger. Sinds die band ophield te bestaan houdt frontman Geert Plessers zich bezig met Confuse The Cat. Ondertussen zit hij met deze groep ook al aan de vierde plaat. Waren de eerste twee nog een verwarrende zoektocht, dan viel het geluid van de groep vanaf de vorige stilaan op zijn plaats. Muziek vol verwijzingen naar de postpunk en new wave uit de jaren 1980. Een geluid dat op deze nieuweling duchtig wordt geïnjecteerd met de nodige dosissen dub. Waardoor het geluid soms nog iets meer verwijst naar onze kinderjaren. Het genre waarin ze actief zijn staat op het hoogtepunt, denk maar aan de populariteit van groepen als Bloc Party, Editors en Interpol. Gevaarlijk moment dus, want dit soort gitaarplaten horen we de laatste tijd iets te veel naar onze zin. Door te zoeken naar nieuwe wegen proberen ze de val te ontwijken en ze slagen er wel in met een behoorlijke plaat als gevolg. Misschien wel hun beste. (www.confusethecat.be) Nog zo een Belgische band die vrolijk stoeit met de erfenis van de jaren 1980 is het Gentse Dr. Pepper Family. Hier pogen ze om hun geluid te injecteren met invloeden uit stonerrock en postrock. Mislukte pogingen naar ons gevoel. De plaat verzuipt in een poel van onverschilligheid die al opdook bij een eerste beluistering. Daarna werd het jammer genoeg niet beter. En echt, we hebben het geprobeerd. Middelmatigheid is het gevolg, ondanks de op papier indrukwekkende bio met concerten in New York, Texas en Berlijn. De martelgang die we elke keer moeten ondergaan bij het beluisteren van dit soort middelmatige platen willen we u echt besparen. Een eigen geluid dat ontbreken ze. Uw (mt) hoorde het niet.