VidnaObmana behoort definitief tot het verleden en met Fear Falls Burning gaat het meer dan uitstekend. Toch is dat voor Dirk Serries geen reden om op zijn lauweren te rusten. Integendeel, ook als Fear Falls Burning is hij zijn productieve zelve. In ruim een kwarteeuw heeft hij echter nooit een album uitgebracht onder eigen naam. ‘Microphonics I-V’ is dan ook een primeur. Een tweede feit is de vaststelling dat bloed kruipt waar het niet gaan kan: vidnaObmana mag dan officieel zijn doodverklaard, Serries’ drijfveer –kort samengevat een grote liefde voor het minimale, harmonische, dromerige en meditatieve – is dat verre van. Het opdoeken van dat project betekende geenszins het verlies van zijn vakmanschap om die passie te vertalen in contemplatieve soundscapes in diepte en breedte. Hoewel het instrumentarium (één gitaar, een buizenversterker en een rist effectpedalen) aanzienlijk verschilt met vroeger luidt ‘Microphonics I-V’ de terugkeer in naar het atmosferische werk van VidnaObmana. De modus operandi mag dan verschillen, fans die bleven hopen op een opvolger van ‘The River Of Appearance’ zien met deze prachtig vormgegeven luxevinylrelease hun stoutste dromen verwezenlijkt.
The Eightfold Model is Serries’ zoveelste samenwerkingsproject op rij. Ditmaal ging hij een partnership aan met Michael Beckett (Schneider TM, Kpt. Michigan). Fysiek hebben ze, zoals zo vaak het geval is met dit soort collaboraties, elkaar nooit ontmoet, maar dat heeft het organische karakter van het totaalgeluid nergens gecompromitteerd. Vreemdsoortige veldopnames (het meest herkenbaar zijn de doedelzakgeluiden) worden gepaard aan ijle gitaarloops, abstract aanvoelende elektronica en soundscapes met een licht industrieel fundament. Het Keulse Kompaktlabel en hun ‘Ambient Pop’ reeks in het algemeen en het werk van Wolfgang Voights GAS in het bijzonder lijkt dan weer zijn stempel te hebben gedrukt op de hypnotiserende afsluiter ‘Vrooom’. Om maar te zeggen dat dit album veel facetten kent. Het resultaat is een stuk donkerder en dreigender van toon dan Serries’ solowerk en het duurt bijgevolg langer om het te doorgronden en er vervolgens aan te wennen. Als ‘Microphonics I-V’ de warme melk is voor het slapengaan, dan is The Eightfold Model de late maaltijd die nare dromen kan veroorzaken. Ietwat moeilijk te duiden album dus, maar niettemin alweer een significant ‘andere’ en relevante release in Serries’ gigantische discografie.