De tijd dat John Xela, labelbaas van het Typelabel, grossierde in fluwelen elektronica en tegen Boards Of Canada aanschurkte lijkt lichtjaren achter ons te liggen. Xela zocht en vond aansluiting met de psychedelische dronefolk van het Digitalislabel. Zijn vorige ‘The Dead Sea’ liet eigenlijk weinig aan de verbeelding over. Niet alleen tekende hij artiesten die eerder op de loonlijst van Digitalis stonden, hij bracht recent ook twee cassettetapes op het label uit. Met ‘In Bocca Al Lupo’ (letterlijk ‘In de Mond Van De Wolf’) levert de jonge Brit, nog steeds geen dertig als we het goed hebben, een mijlpaal af in zijn carrière. ‘In Bocca Al Lupo’ is vooral een plaat geworden die opvalt door zijn densiteit en zijn onvoorspelbaarheid. Geluidslagen worden op elkaar gestapeld en zwalpen letterlijk alle kanten uit. Wie zoekwoorden als ambientdrones, acidfolk en avontuurlijk in één album zoekt, heeft met dit plaatwerk een vette kluif te pakken. Xela heeft niet alleen een donkere ziel, hij heeft vooral een uitzonderlijk grote verbeelding en werkkracht. Een garantie op succes.