Jaren geleden zag ik op een popfestival in Haarlem voor het eerst DAT Politics. Het Franse trio verschool zich verlegen achter hun laptops en liep na afloop van hun optreden net zo schuchter, bijna aan elkaar geklit, over het festivalterrein. Hun optreden was net zo prachtig als experimenteel. Met het klimmen der jaren is DAT Politics van een vernieuwend elektronicaproject veranderd in een bij vlagen zeer commercieel klinkende dansact. Zeker sinds ze op het Chicks On Speed label platen uitbrengen is het vooral ‘fun,fun,fun’ wat de klok slaat. Op ‘Mad Kit’, hun vierde album op Chicks On Speed, is de vernieuwing bijna helemaal overboord gekieperd. Dat is jammer, want het speciale dat de band jarenlang kenmerkte is er bijna af; het is nu vooral elektro wat de klok slaat. The B-52’s, Daft Punk, Bis zijn zo wat namen die te binnen schieten, en die zijn in deze context geen aanbeveling. Ongetwijfeld beleven veel mensen plezier aan de muziek van DAT Politics, maar mij is het net iets te oppervlakkig. Jammer, want ze kunnen zoveel beter.