Vanop de hoes staart hij ons aan als een kruising tussen George Clinton, Rick James, Sly Stone en de jonge Prince, compleet met zwart lederen pak. Hij ziet er dan wel uit als een jonge seksgod, zijn muziek gaat dieper dan de voorgenoemde helden. Wicked Witch was, voor zover we weten tenminste, een eenmans project van ene Richard Simms. Vanuit Washington trachtte hij naam te maken met een diepe mix van P-funk, Sun Ra, punk. Helaas heeft niemand hem ooit gehoord. En hoe het Japanse label Em Records Wicked Witch op het spoor kwam weten we ook al niet, want voor hoesnota’s blijkt er geen geld te zijn. ‘t Was wellicht ook al moeilijk genoeg om sowieso nog muziek van de man bijeen te krijgen. Wat we horen zijn rammelende “songs”, primitieve synthesizers, teksten waarvoor nu waarschuwingen op de hoes zouden moeten komen, gitaarsolo’s die al eens naar Jimi Hendrix verwijzen. Toen was dit té obscuur en té donker om aan te slaan, misschien is het dat twintig jaar later nog. Maar Wicked Witch was zijn tijd vooruit, en wie het aandurft ontdekt een schitterende artiest.