Nerveuze verknipte sambaritmes, tonnen noise, improvisatie, de cornet van Rob Mazurek, de percussie en samples van Mauricio Takara, zo leerden we twee jaar geleden de freejazz van Sao Paulo Underground kennen. Na hun debuut ‘Sauna, um, dois, três’ trokken Takara en Mazurek twee bijkomende muzikanten aan. Hun inbreng maakt het geluid van dit nieuwe werk nog donkerder en chaotischer. De openingstrack ‘Final Feliz’ zet de toon. Het start met een ondefinieerbare brok lawaai, die zich pas geleidelijk aan ontwikkeld tot een min of meer geordende structuur. Dat de vier heren ook terug te vinden zijn in post-rock milieus (Hurtmold, Isotope 217) is hier en daar ook te horen. Op hun debuut liet Sao Paulo Underground nog eens iets horen wat op een “song” geleek. Dit is moeilijker toegankelijk, maar wie er de moeite voor neemt, ontdekt een boeiend, broeierig universum.