Hoewel violist Jeffrey Bruinsma pas in 2002 afstudeerde, zag hij toch al zijn kans om zich in te werken in de wereld van theatermuziek en mee te spelen in diverse bands, zoals onder andere het Zapp String Quartet en Room Eleven. Uiteindelijk bleek het oprichten van een eigen ensemble toepasselijk het Bruinsma Syndicaat geheten de enige mogelijkheid om zonder beperkingen gestalte te geven aan zijn muzikale verbeeldingskracht. De in eigen beheer uitgegeven langspeler Area 51 verzamelt dan ook zes originele werken van zijn hand. Hoewel de technische virtuositeit van Bruinsma niet ter discussie staat, laat het album uiteindelijk een wat flauwe indruk achter. De gekozen bezetting lijkt op het eerste gezicht vrij traditioneel (viool, gitaar en bas), maar krijgt door de exotische percussie van Afra Mussawisade of de gebruikte viooleffecten alsnog een bijzonder karakter. De composities van het Bruinsma Syndicaat schipperen ergens tussen mainstream jazz en een wat alternatievere variant (zoals het titelnummer Area 51 met haar lang uitgewerkte, bevreemdende elektrische intro laat horen). Omdat er echter niet voor een duidelijke richting gekozen wordt, lijkt het alsof Area 51 geen uitgesproken karakter heeft. Muzikaal gezien is het geheel best wel aardig, maar net niet krachtig genoeg om in het hoofd te blijven hangen. Het vakmanschap is al aanwezig, nu alleen nog wat meer inspiratie.