Volumes: One

Fast forward / Rewind. 2008 was het jaar van de muzikale stromingen, haast iedere maand werd een nieuw muzikale genre boven de doopvont gehouden. Blogs ontspoorden en de loftrompet werd net iets te vaak bovengehaald. Want wie zijn geschiedenis kent en verder kijkt dan de hype, merkt al snel op dat het hier vaak gaat om een up-date van een grijs muzikaal verleden. De Britse pirate radio Rinse Fm geldt al sinds het prille ontstaan van de dubstep als het referentiepunt voor het genre. Met de uitstekende compilatieserie ‘Rinse’ lanceerde het de carrières van Plastician, Skepta en Paleface. De bezieler van het radiostation Geeneus is zowat de ongekroonde koning van de dubstep en het nieuwe genre Funky. Niet alleen lanceerde Geeneus nieuw talent via zijn radiostation en is hij nauw betrokken bij de labels Tempa en Soulja, met ‘Volumes: One’ brengt hij het eerste Funkyalbum en een compilatie op de markt. Wie Funky wil omschrijven komt uit bij housemuziek gemaakt door (ex-)dubstepproducers. Moddervette, intergalactische, sputterende beats, sexy vocalen, het zijn de basisingrediënten van deze jonge stroming. Wie door de mixschijf van ‘Volumes: One’ cruist kan niet naast het talent van Il Mana (een smeulende ‘Stomp’), Paleface (één van de sterkhouders van het genre die met zijn mixcd voor Rinse een degelijke staalkaart afleverde) en Dub Melitia. Funky is vooral een stuk sneller dan dubstep, klinkt vaak ook net iets te dunnetjes en ruikt overduidelijk naar Garage en 2-Step, twee muziekgolven die tien jaren geleden even kwamen bovendrijven, maar snel in de vergetelheid raakten. Het valt nog af te wachten of Funky een even grote toekomst wacht als de dubstep. Op vandaag geniet deze boreling alsnog het voordeel van de twijfel. Maar steil achterover vallen deden we toch ook niet.

tekst:
Peter Deschamps
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!