Merkwaardig hoe na meer dan vijfentwintig jaar een hele nieuwe generatie jonge punks hun lederen jekkers vol kladden met namen van bands die lang geleden furore maakten. Subhumans, niet te verwarren met de gelijknamige Canadese band, is één van die terugkerende namen. Samen met onder meer Conflict, Rudimentary Peni, Flux Of Pink Indians en uiteraard Crass werden ze geaffilieerd met de zogenaamde Britse anarchopunkbeweging, al hebben ze zichzelf nooit helemaal tot die scene gerekend. De maatschappijkritische inhoud was in die dagen belangrijker dan de muzikale verpakking, maar dat belette de Subhumans niet om enkele straffe releases uit te brengen. In tegenstelling tot heel wat van hun generatiegenoten konden de Subhumans namelijk wél spelen en waren ze niet vies van songs met kop en staart. Dat leverde in de periode 1981-1986 drie albums, twee 12 inches en vijf singles op. In 2007 verscheen zelfs een nieuw album (Internal Riot) en de band is momenteel zelfs weer op tournee. De komende maanden zal de volledige catalogus van het viertal, met veel respect voor het originele artwork, opnieuw worden uitgebracht en dat zowel op 180 gram vinyl als cd. Qua timing kon dit dus echt niet beter. Het eerste lot heruitgaven bestaat uit het debuut The Day The Country Died uit 1983 en From The Cradle To The Grave dat nog datzelfde jaar werd uitgebracht. Extras staan er (helaas) niet op; alle titels worden trouw aan het origineel opnieuw op de markt gebracht. Het laatste album uit de jaren 1980 -Worlds Apart (1985)-, Time Flies/Rats (83), 29:29 Split Vision (86) en de singlescollectie Ep Lp moeten later dit jaar deze operatie afronden. Punk mag dan misschien al lang dood zijn, de muzikale erfenis van de Subhumans is dat verre van.