Deze cd is een herbewerking van een gelimiteerde uitgave uit 2006. Bradley (Twenty Hertz) en zijn Italiaanse kompaan horen in het rijtje thuis van de dreunende natuurbewerkers genre Andrew Chalk, Monos of Jonathan Coleclough. Dieren en natuurelementen worden opgezogen en in originele of bewerkte versie weer uitgespuwd tegen een achtergrond van melodieuze gitaardreunen. Met deze combinaties worden we al te vaak geconfronteerd, dus ondanks de degelijkheid kost het ons moeite om erg enthousiast te zijn over het eerste uur van Moraines II. We spitsen onze oren echter wel wanneer een zekere Andrew Liles een dik kwartier de controle overneemt voor Moraines (A Sisyphus Existence). Zijn compacte bewerking injecteert ongemakkelijke sfeertjes en een piano van het type dat al decennia op zolder staat en bij momenten uit zichzelf begint te spelen. In onze eindconclusie betekent dit kwartier het verschil tussen onopvallend goed en uitstekend.