Het Nederlandse trio STriCat liet op hun uitermate goed ontvangen debuut-cd al horen dat het Roemeense volksmuziek kon mengen met bop uit de jaren 1950. Dat doen Bokkie Vink, Theo van Tol en Gijs Levelt niet alleen met respectievelijk hun cimbaal, accordeon en trompet, maar ook met hun composities. Op hun nieuweling Jab vormen beide stijlen naar mijn smaak nog veel meer een geheel. De luisteraar kan de springerige ritmes en sterk herhalende melodielijnen van de Balkan en de vrijere en swingende lijnen van de hardbop tegelijkertijd tot zich nemen, zo naadloos liggen zij over elkaar. De fijne swingende inbreng van Levelt voorkomt ook dat de Roemeense elementen leiden tot een op den duur monomane jachtige up-tempo dansmuziek, zoals oosteuropese volksmuziek kan zijn. Bovendien biedt Jab voldonde afwisseling, met af en toe een rustpunt of een onverwachte wending in de compositie.
Bij hetzelfde label, Karnatic Lab, verschenen maar van geheel andere orde is Spielzeug, dat intense èn ingetogen hedendaags gecomponeerde muziek bevat. Klarinettiste Fie Schouten, trombonist Koen Kaptijn en accordeonist Marco Kassl raakten geïnspireerd door Lichtzwang, ein wütendes Speilzeug. Dit triostuk van de componist Hector Moro, dat meteen al begint met fel aangezette instrumenten, laat zowel in het venijniger samenspel als in de kalmere delen horen hoe mooi de drie instrumenten samen klinken. Voor Schouten, Kaptijn en Kassl reden om hierbij nog vier composities te vinden, zoals een van de Japanner Toshio Hosokawa en Christian Wolff, voormalige student van John Cage. Speciaal gecomponeerd voor het trio is Farah van de Nederlands/Indonesische Philemon Mukarno. Hierin worden felle en lange uithalen van de blazers afgewisseld met korte stootjes van alle drie de instrumenten, tot na een climax de rust intreedt, die wordt voortgezet in de overgebleven composities. Niet alleen blijkt de klankkleur van de instrumenten mooi aan te sluiten, de lucht die de accordeon soms hoorbaar gebruikt maakt hem toch een soort blaasinstrument.