King Automatic uit het Franse Nancy brengt rustig verder zijn platen uit op Voodoo Rhythm, en is inmiddels aan zijn derde worp toe. Voorheen actief als drummer bij Thundercrack doet de man het nu al een hele tijd allemaal alleen, met uitzondering van wat gasten die achtergrondzang verzorgen waar hij het nodig vindt. In The Blue Corner werd opgenomen in de Guillotine Studio in Nancy, lekker allemaal rudimentair en huiselijk. En dat hoort ook zo bij dit soort eenmansorkesten. De man blijft trouwens niet hangen bij garagerock of punk. Alsmaar meer verkent King Automatic nieuwe horizonten, en trekt zo de lijn door naar premature rockabilly, vaudeville, exotica, Jamaïcaanse rocksteadyritmes en vroege R&B. Het zorgt ervoor dat de man niet in herhaling valt en ook de luisteraar blijft verrassen. En zo horen we niet alleen meer invloeden van The Cramps en Jerry Lee Lewis, maar ook die van The Clash ten tijde van London Calling (in There Goes George) en een schitterende Madness-persiflage in Mighty Sword Of Truth. Le Redresseur De Torts wordt in het Frans gescandeerd, zingen kan de man niet echt, en incorporeert een bescheiden skaritme. De variatie vermijdt verveling en eentonigheid en opent nieuwe wegen voor King Automatic. Hij neemt de tijd om zijn beperkte mogelijkheden als eenmansband allerlei wegen op te sturen, ze te verkennen en terug te keren met leuke liedjes die bol staan van verrassingen. En dat is leuk, want een derde plaat die klonk als de twee voorgaande, dat zouden we niet hebben gepikt.