De experimentele nachtmerrie van James Keeler viert haar tiende verjaardag met een dubbele cd. Wilt heeft altijd een bijzondere plaats ingenomen in onze bescheiden collectie van donkere atmosferen, dankzij het bijzondere geluid. De elektronische experimenten en dreunlagen worden immers versneden met gecontroleerde noise en echte gitaarklanken, wat de soundscapes meer diepgang en filmische kwaliteiten geeft. Stel je de ijle vlucht voor van een raaf boven een verwaarloosd kerkhof of een platgebombardeerde stad: niet alles is dood en verloren, maar ook al wat nog beweegt is zwanger van een groot drama. De klank van versteende koppen en grillige boomwortels. Op jubileumfeestjes en op begrafenissen nodig je vrienden uit, en natuurlijk is er een tweede cd met remixen van bevriende collegae. Deze blijken vooral uit noisemiddens te komen: Navicon Torture Technologies, Sickness en Mark Solotroff. Bedoeling is om voor enige diversiteit te zorgen (zo voegt Larvae zelfs met relatief succes beats in), maar het zal je niet verbazen dat wij het origineel prefereren. De muziek van Wilt is geen vulkaanuitbarsting die je van je sokken blaast, maar eerder de zeurderige pijn van een uit liefde opgelopen brandwonde. Hoogst aanbevolen dus.