Mali is in. Enkele van de absolute topplaten van het afgelopen jaar komen uit dat Sahara- land in West-Afrika. Maar dit is toch wel een heel speciaal project. Het rusteloze en experimentele Brusselse jazzensemble Aka Moon van saxofonist Fabricio Cassol viel voor de Malinese nachtegaal Oumou Sangaré tijdens het project African Voices dat ze drie jaar geleden op poten zetten in Brussel. Sangaré introduceerde Cassol bij de Malinese superpercussionist Baba Sissoko. En van het een kwam het ander, met enige vertraging. Sissoko had er dan al samenwerkingen op zitten met Sting, Dee Dee Bridgewater, The Art Ensemble of Chicago, de belgische jazzman Chris Joris en ga zo maar door. Aka Moon trok voor een weekje in bij de familie van Ba Cissoko in Mali. Hij zelf kwam naar Brussel, samen met zijn familie-orkest The Black Machine. En na enig over en weer gesnuffel viel alles in goede plooien. Ba Cissoko stamt uit een roemrucht geslacht van griots, vertellers en muzikanten uit de Malinese traditie. En dat verklaart de titel van de plaat, ‘Culture Griot’. Het bleek niet zo evident om de improvisaties uit de westerse jazz en de even grillige structuren van de Malinese Saharablues in mekaar te passen. Maar Culture Griot werd op de valreep toch nog een van de boeiendste platen van het net afgelopen jaar.