Vlaanderen heeft al twee keer kunnen kennismaken met het Portugees- Angolese gezelschap Batida via sets op het Sfinks festival en in de Brusselse Recyclart. Nederland volgt de komende maanden zeker want het debuut van Batida sluit helemaal aan bij de hype van de ghetto tech. Ook in de slipstream van Buraka Som Sistema moet dit aanslaan. Niet dat Batida navolgers zijn van hun vroegere schoolvrienden uit de Buraka- wijk in Lissabon. Dit gezelschap wil zelfs niet gezegd hebben dat zij onder de term kuduro thuishoren. Batida vertrekt van samples van de traditionele semba- muziek uit Luanda, verknipt die, voorziet ze van beats en raps met maatschappijkritische teksten. In het Portugees wel te verstaan en dus voor het merendeel van ons niet te begrijpen, maar laat dat vooral het dansplezier niet vergallen. Nu nog een verdeler vinden in de Benelux. Uit hetzelfde “mestizo”-milieu in Lissabon komt Cacique ’97. Een woordje uitleg over die naam, en je weet meteen welk vlees je in de kuip hebt. “Cacique” betekent zoveel als chef, en ’97 is het jaar waarin Fela Kuti is gestorven. Afrobeat, juist ja. Maar we zijn intussen 2010 en Cacique ’97 snapt helemaal dat je anno vandaag niet zomaar de godfather van de afrobeat kunt na-apen. Een snuifje elektronica en wat hiphop maken dit helemaal up to date. Niet wereldschokkend, wel gewoon leuk.