Singer-songwriters hebben het niet gemakkelijk in de 21ste eeuw. Zodra iemand een album uitbrengt waarop voornamelijk stem en gitaar de hoofdrol op zich nemen, verschijnen er vanachter de coulissen al die andere singer-songwriters die hem of haar zijn voorgegaan. “Dat klinkt wel erg als Bob Dylan ” of “Is dit de nieuwe Nick Drake?”. Het is wellicht ook die vloek die Kristian Mattson, de man achter The Tallest Man on Earth, ook zal achtervolgen. Wat wij ons afvragen, is in hoe verre Mattson zelf tot het rijtje invloeden zou hebben behoord als hij veertig jaar eerder geboren was. De nummers op ‘The Wild Hunt’, de tweede alweer van deze Zweed, zijn namelijk van een erg hoog niveau, al evenaart het net niet het adembenemende debuut ‘Shallow Graves’ van twee jaar geleden. Wat Mattsons nummers zo sterk maakt, is de tijdloosheid die ze uitstralen, wellicht mee veroorzaakt door het enorm krachtige, rasperige stemgeluid en de nazinderende open akkoorden. Helaas kunnen we het niet laten, maar ‘Troubles will Be Gone’ had zo een nummer van Jackson C. Frank kunnen zijn; en het is sterk dat de Zweed erin slaagt om in 2010 nog altijd zo’n eenvoudig nummer te schrijven, dat ons toch nog bij de keel grijpt. Alleen in ‘Kids On The Run’ verslikt hij zich door achter de piano te kruipen. Maar dat ene schoonheidsfoutje vergeven we als we daarvoor een album in de plaats krijgen dat nu al voor de rest van het jaar in onze cd-speler zal blijven steken. Wie de kans krijgt om hem live te zien: doen!