Denseland doet zijn naam eer aan: het trio maakt zeer gecondenseerde muziek. David Moss (stem en percussie), Hannes Strobl (bas, elektronica) en Hanno Leichtmann (drums, elektronica) creëren een percussieve maar relaxte basis, waaroverheen Moss zijn met donkere stemgeluid de teksten fluistert, mompelt en raspt. Chunk gaat meteen al sterk en intrigerend van start: Moss bromt een verhaal, waarbij zijn stem af en toe tot verrassing wordt vervormd, tegen een achtergrond van kleine percussieve geluidjes en elektronica (Monk). De ritmes op Chunk zijn sober, maar speels en niet heel strak. De muziek is melodisch zonder dat er liedjes in de gebruikelijke zin van het woord ontstaan. Soms klinken er reminiscenties van jaren 1980 door: de sterk op ritmes leunende songs roepen bij tijd en wijle een band als C Cat Trance in herinnering, en de hinkende en stotterende ritmes doen denken aan de platen van Tom Waits vanaf midden jaren 1980. Luister maar naar Frozen Chunk of Scrape It (Up). Denseland maakt vreemde muziek die aandacht vraagt, maar niet moeilijk is. Muziek die zich geen moment naar de luisteraar wil voegen, maar zich niet opdringt. Chunk is een uiterst prettige cd, klopt van alle kanten en heeft een fijne dwarsigheid.