The Misz (Dries Dekocker en Jan Van Den Broeke) was één van de talrijke namen die in de jaren 1980 regelmatig opdoken in het toenmalige cassettecircuit; op labels zoals Mad In Belgium of The Cassette Factory bijvoorbeeld. Eddy Merckz was hun tweede tape, verscheen in 1985 en werd verspreid op 200 stuks. Dankzij het archivariswerk van Onderstroom krijgt dit materiaal na een kwarteeuw een eerste echt volwaardige release en dan nog op kwaliteitsvinyl. Het jonge label, dat eerder al opviel met heruitgaves van Aroma Di Amore en Kuruki, legt de focus op vergeten of moeilijk op de kop te tikken muziek met de nadruk op new wave, minimal wave, synthpop en (post)punk uit de jaren 1980. The Misz grossiert in rudimentaire minimal wave en is in alles een product van zijn tijd – primitivisme incluis. Niet alle nummers hebben de tand des tijds goed doorstaan en niet alles is even sterk (zo doet bijvoorbeeld het knullige titelnummer de Belgische wielerheld echt geen eer aan), maar niettemin is Eddy Merckz een representatief staaltje van wat er destijds in de Vlaamse muzikale ondergrond borrelde. The Wave Of Miszbehave, Roll Over Bhopal, Fear of het sfeervolle Verlaine Et La Belle laten een band horen die iets vergelijkbaars doet als het al even obscure Vita Noctis. The Misz werd destijds niet opgepikt door determinerende labels zoals PIAS of Antler (Subway) en Eddy Merckz laat horen waarom dat niet gebeurde. Als tijdsdocument heeft deze elpee echter voldoende bestaansrecht, maar in vergelijking met de geplande reissues van onder meer Aimless Device, De Brassers, De Kommeniste, Snowy Red, Struggler en Siglo XX kan niet worden ontkend dat The Misz aanzienlijk minder beklijvend was dan die generatiegenoten. Eddy Merckz komt in een oplage van 300 stuks en is dan ook in de eerste plaats uitgebracht voor verzamelaars.