Nasoni staat meestal garant voor psychedelica en stoner, maar dat ze ook houden van andere soorten muziek bewijzen deze twee releases. Beiden behoren immers niet tot de geplogendheden van het label, en toch passen ze op hun eigen manier in de catalogus. Het kwartet Scarlet Utopia bestaat uit drie oudere heren en een dame van dezelfde leeftijd, die nu pas hun debuutcd op de wereld loslaten. Toch zijn de leden niet aan hun proefstuk toe, want eigenlijk is Scarlet Utopia een uitvloeisel van de psychrockers Silverbeat. De bedoeling was echter om een keer aan het keurslijf te ontsnappen en meer aan Can en Hawkwind verwante space-krautrock te maken. Toch is het resultaat ietwat anders dan we uit deze opzet zouden verwachten. Vier lange stukken (en een korte spielerei) hebben ze gecomponeerd, die blues, rock en jazz met elkaar vermengen. Het reguliere popliedjesformaat wordt volledig verlaten. Trance opwekken is de boodschap. Daar bovenop drapeert Scarlet Rose O Silver haar aan Grace Slick refererende stemgeluid. De Duitsers (Keulen) bouwen zo vooral aan trippy, hypnotiserende, atmosferische rocksongs met invloeden uit allerlei richtingen die zich slepend en traag opbouwen zonder oog voor een vette groove te vergeten. Ze vormen met deze plaat een mooie aanwinst aan de steeds groter wordende, en ook interessanter wordende, experimentelere psychedelisch gerichte scene van Duitsland. Lynx Lynx is daartegenover helemaal andere koek. Het kwartet komt uit het Ruhrgebied en maakt eigenlijk gewoon rockpopliedjes met een lichte hoek af. Garage en blues wisselen elkaar af, in een stijl die net zo goed aan vroege The Rolling Stones als aan The Fuzztones doet denken. Bart el Monte, de vaste engineer van The Fuzztones, hielp Lynx Lynx deze songs dan ook opnemen: live, rauw en tot op het bot afgekloven. Recht voor de raap, ruig en wild, dat beweert althans deze band. Wij hoorden vooral elf liedjes die gemakkelijk wegluisteren, plaats maken voor rustige would-be ballades en al bij al zeer gewoontjes klinken. Neen, Lynx Lynx weet ons niet echt te overtuigen, al zijn de liedjes wel beluisterbaar, wat in onze visie ook al iets is. Geen hoogvlieger, maar zeker niet zo slecht dat we de cd meteen afzetten of nooit meer zullen opdiepen.